เป็นเรื่องราวของใครคนหนึ่ง ณ อำเภอกิ่งจันทร์แดง โรงเรียนดรุณรักษ์ ใครคนนั้นคือ ครูไสว แสงตะวัน หรือฉายาที่เด็ก ๆ เรียกว่า “ครูไหวใจร้าย” ซึ่งเป็นคุณครูที่เข้มงวดกวดขันเด็ก ๆ และให้ความรัก ความเมตตาแก่ศิษย์อย่างจริงจังและจริงใจ บางครั้งอาจทำให้เด็กหลายคนรู้สึกหวาดกลัว หรือแอบไปพูดคุยถึงครูไหวลับหลัง แม้แต่เด็กในอดีตทีกลายมาเป็นผู้ปกครองของลูกศิษย์ครูไหวในตอนนี้ก็ยังให้ความเคารพยำเกรงครูไหวยามเมื่อนึกถึง และหากยิ่งต้องเจอหน้าครูไหวจัง ๆ ด้วยแล้ว ก็ยิ่งนอบน้อมกว่าเดิมเป็นหลายเท่า
ครูไหวดูแลเด็ก ๆ มาเป็นเวลาหลายปี จนวัยล่วงเลยจากผมดำขลับในวัยสาวกลายเป็นผมหงอกในวัยที่มากขึ้น สุขภาพที่เคยแข็งแรงสมบูรณ์ มาวันนี้ครูไหวปวดหลังอย่างบอกไม่ถูก ครูไหวทนไม่ไหวจนขาชา ไร้ความรู้สึกโดยต้องเข้ารับการผ่าตัดที่โรงพยาบาล และในคราวนี้เอง วันที่ไม่มีครูไหวคอยกวดขันเด็ก ๆ เป็นวันที่โรงเรียนดรุณรักษ์เงียบเหงาอย่างที่สุด เด็ก ๆ ที่เกียจคร้านก็ยิ่งเบื่อหน่ายกับการเรียน ส่วนเด็ก ๆ ที่ตั้งใจเรียนก็พาลไม่มีสมาธิในการเรียนเพราะต่างก็เป็นห่วงครูไหว ทุกคนรอคอยให้ครูไหวกลับมาว่ากล่าวตักเตือนด้วยรู้ว่าสิ่งที่ครูไหวทำนั้นไม่เคยหวังสิ่งใดตอบแทน นอกจากขอให้ลูกศิษย์เป็นคนดีนั่นเอง
จากนวนิยายเรื่องนี้ จะทำให้ผู้อ่านรุ่นใหญ่ได้ย้อนนึกถึงสมัยเด็ก นึกถึงคุณครู ผู้ที่อบรมสั่งสอนให้เราเติบโตมาเป็นผู้ใหญ่ในปัจจุบันนี้ และผู้อ่านรุ่นเล็กได้ซึมซับความรัก ความเมตตาของครูดีในอดีตที่มีวิธีการอบรมบ่มนิสัยลูกศิษย์ให้เป็นคนดี คนเก่งได้
Join the Conversation